Fred en Anneke naar Canada 2012

Clearwater, spetters, sterren en strapatsen

Trip vandaag gaat naar Clearwater, zo'n 3 uurtjes sturen.Onderweg weer voldoende te bekijken en te beleven.Als eerste komen we Mount Robson tegen, de hoogste top in Canada.
Je ziet hem reeds van verre, wat een kolos.Eerste stop is het bezoekerscentrum, altijd leuk om wat kennis op te doen en zodoende niet alleen de foto's naar huis meenemen.
Buiten zit een Ranger door een kijker te staren, er zijn klimmers op de top, helaas zijn ze net achter de sneeuwtop verdwenen.Beklimmen van de top duurt enkele dagen, geen overnachtingsmogelijkheid.'Just dig a hole in the snow and try to sleep' volgens de Ranger
Weer de auto in, en daar krijgen we een kadootje.We passeren een tijdgrens, de tijd gaat een uur terug !!Dit uur leveren we pas na de vakantie weer in als we hier met het vliegtuig overheen komen.
We rijden over een wel heel mooi stukje asfalt, de tegenliggers moeten het met minder doen.
Al gauw zien we hoe dit veroorzaakt wordt, we zien een hoop rook: er rijdt een asfaltvernieuwtrein (3xwoordwaarde).Totale lengte is bijna 100 meter, eerst wordt het oude asfalt gefreesd, dan vernieuwd en vervolgens weer uitgerold. We worden er omheen geleid en dan hebben we het oude asfalt weer onder de banden.
Volgende stop is bij de Blue River, hier doen we een River Safari Jet Boat Tour.
We komen daar een groep geschifte duitsers tegen in een soort klederdracht, zij doen op die manier Canada aan en delen overal stempels etc uit. Wel lollig om zoiets te doen lijkt mij.
De toer wordt in waterjet boten gedaan, vergelijkbaar met de Shotover boten in Nieuw-Zeeland.
Dingen gaan een 40 a 50 K en hebben maar een centimeter of 5 a 10 water nodig.
Al vlot liggen we stil voor een eilandje stil, aan de oever scharrelt een beer rond.
Vervolgens naar de overkant, daar zien we enkele beren, waaronder een met een jong.
Aandoenlijk en aaibaar gezicht, maar in werkelijkheid levensgevaarlijk. Tijdens de tocht zien we verder enkele arenden, de zeearend en de normale arend. Bij het begin van de tocht is ook een nest met Ospreys te zien, dit zijn visarenden
In Clearwater komen we net een dag te laat voor het star gazer festival
Jammer, maar s'avonds zijn er daar genoeg sterren te zien, hebben een app op de tablet gezet zodat je ook weet waar je naar kijkt. Cool..
We scoren in de lokale liquorshop een IPA en een flesje Chardonnay voor de avond.
Tripadvisor is onze vriend, nummer 1 in het dorp is een backery, nummer 2 K&A Grill.
Als we dat opzoeken blijkt dat het restaurant aan het motel te zijn.Fred is dus de designated driver ;>). De kok doet zijn best, is wel aanpoten in zijn kleine keukentje. Het eindresultaat mag er zijn qua opmaak en smaak.
Kamer is ruim en schoon, zelf voozien van een keukentje.
Bedden zij ruim en geriefelijk, we zetten geen wekker: we hebben tenslotte vakantie
De volgende ochtend een deluxe continental breakfast.
Dit houdt hier het volgende in: een koelkast met doosjes met ei en worst patties.
Een patty is bv het stukje vlees dat McDonalds als hamburger verkoopt.
Kortom je neemt een wavel, wat brood en stopt dat in de toaster, je neemt een ei en een sausage patty en stopt dat in de microwave, serveer het op styrofoam bordjes met plastic bestek en je hebt een deluxe continental breakfast.
Maar eerlijk is eerlijk, het smaakt evengoed wel redelijk goed.
Hierna naar het infocenter, daar stippelen we de rest van de dag uit.
We beginnen aan het eind van Wells Grey Park, daar ligt Helmcken Falls.
Onderweg passeren we een Bailey Bridge, een uitvinding van Donals Bailey, zonder deze bruggen had WW2 zeker langer geduurd volgens Montgomery.Helmcken Falls is eenvoudig te bereiken, minuut of 5 lopen.Indrukwekkend, een waterval die 141 meter naar beneden klettert.
Vervolgens naar Dawsons Falls, stuk terug rijden, weer over de bailey en vervolgens een 10 minuten lopen.Dit een brede waterval, hij valt niet echt diep, maar maakt desondanks door zijn afmeting toch indruk.
Volgens de jongen van het centrum moeten we ook zeker Green Mountain Tower en Moul Falls doen.Green Mountain Tower staat boven op een berg, zoals de naam doet vermoeden.
De trip erheen kan met de auto, een slingerende en onverharde weg.
Boven zijn we echt alleen, er is geen QRM (man made noise), alleen het ruisen van bomen.
HEERLIJK, wat een stilte. Het zicht is uitstekend, de lucht is extreem helder en we kijken onze ogen uit.
Voor Moul Falls moeten we wat meer moeite doen, het is een tocht van een uur lopen deels door het bos deels langs de helling.Na wat halsbrekende toeren bereiken we de onderkant van de waterval.Het wordt afgeraden, maar je kan ook achter de waterval komen. Fred moet dat natuurlijk meemaken.Doorweekt en ruim voldoende afgekoeld komt hij heelhuids terug, wat rest zijn de foto'sBij en achter de waterval wordt je jezelf bewust van de krachten die daar spelen.We drinken nog wat water uit de stroom en klauteren terug.
Toch geen goed idee om dit op sandalen te doen ;>)
Laatste stop is de Spahats Falls, een waterval van een 75 meter in een surreëel landschap gevormd door vulkanische activiteiten honderduizenden jaren geleden.
Vanaf het vieuwing point kijk je 300 meter naar beneden en heb je een goed zicht op alle lavalaagjes, een soort van gigantische spekkoek.
Hierna zijn we wel moegekeken en gaan terug richting Motel, maar voordat we naar onze kamer gaan nemen we eerst nog een smoothy bij nummer 1 uit Clearwater.
We frissen ons op, en besluiten om maar weer bij nummer 2 te gaan eten. Ook dat was geen straf.
Vanavond naar de Perseiden kijken en dan morgen naar Revelstoke.

Reacties

Reacties

Martin

Hé,hé kan ik eindelijk een nieuw verhaal lezen is deze nogin bewerking. Maarja je zal maar vakantie hebben. Wij zijn weer veilg thuis en hebben het goed gehad adoe.Ik wens jullie nog een prettige vakantie toe en tot lezens Martin

Anja

Dat overkwam mij ook van de week hoor Martin, dus ik heb rustig maar een paar dagen gewacht voor ik weer inlogde;-))
Heerlijk om jullie avonturen te lezen, daar kan geen sportschool tegen op en het zorgt er ook voor dat de eventueel extra geconsumeerde calorieën als sneeuw voor de zon verdwijnen of meegevoerd worden met het water uit de watervalletjes hahaha.

Martin

Nou het was het wachten wel waard. Ik heb weer genoten van jullie reis. Groetjes Martin

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!