Vroeg (07:00 ;>)) op, er moeten kilometers gemaakt worden vandaag.
Trip vandaag gaat via de oude 1a, vervolgens de nieuwe snelweg, en dan de Icefield Parkway.
Al met al een kleine 300 km met diverse stops.De Icefield Parkway is zelf al een 200Km.
Eerste stop is Lake Louise, een gletsjer meer. Dit meer heeft een typische blauwe kleur, deze kleur komen we naderhand meer tegen.Oorzaak hiervan is de rock flour, een gletsjer vermaalt als het ware stenen (rock) tot meel (flour).Dit vermengt zich met water, alleen het blauwe spectrum wordt gereflecteerd en veroorzaakt zo deze kleur
Hierna door naar Peyto lake.Maar voordat we hier waren kwamen we langs een auto die zomaar langs de snelweg staat.Dit is meestal een teken dat er iets te beleven valt, in Yellowstone vindt je de beren door op files te letten.En dat gaat hier dus ook op.
Op zo'n 3 a 4 meter naast de snelweg was een beer op zijn dooie gemak een bessenstruik aan het leeg eten.We hebben hier een minuut of 5 naar kunnen kijken.
Canada, beer: Check.
Na dit intermezzo door naar het meer, daar aangekomen wachtte ons een een flinke klim omhoog om vervolgens met een schitterend uitzicht over dat meer beloond te worden.
De rit ging van fotomoment tot fotomoment tot de Icefields.
Hier hadden we in Banff al kaarten voor aangeschaft, een gelukkige keuze daar we de que voor het ticketoffice dus konden overslaan.
Maar wachten doe je evengoed. De praktijk daar is dat de busladingen aussies of japanners worden aangevuld met zelfstandig reizende touristen om een monterbus vol te krijgen.
De trip naar het begin van de gletsjer gaat met een normale bus, bij de gletsjes aangekomen stappen we over in een bus op steroids.Ding staat op 6 monsterlijke banden en heeft als 'VERSNELLING' alleen meer laag, laag en extra laag. Topsnelheid is tegen de 30 km/uur.
Op de gletsjer is het een kakafonie van talen, meest toch wel japans.Toch altijd weer leuk om hun fotodiscipline te zien, veel en vooral elkaar maar dan zo dat de gletsjer er vooral niet op staat.
Vanaf de icefields is het nog een tijdje rijden naar Jasper, laatste stop hiervoor is Athabasca Falls, geen erge hoge waterval maar wel een brede. Wat een krachten komen daar vrij, indrukwekkend.
Uiteindelijk belanden we in het hotel, we checken in, verfrissen ons iets en besluiten om in Jasper Brewery een hapje te gaan doen. Helaas voor Anneke begint het te stortregenen, zij is vandaag dus de Designated driver.Terug in het hotel valt spontaan de spanning weg, dit duurt wel een uur of zo.Het is donker, we gaan dus maar op een oor. Plotseling is de blackout over en bad de kamer weer in het licht.Ontbijt in dit hotel weer goed te noemen, voldoende keuze in warm en koud, enige minpuntje is dat het fruit niet vers is.
Vandaag staat Maligne Lake op het programma. De regen gisteren heeft echter in het achterland voor meer problemen gezorgd;De weg naar het meer is door een grote mudslide niet berijdbaar, het herstellen gaat enkele dagen duren.Dan maar naar Maligne Canyon, een rivier die een canyon aan het vormen is. Wederom een staaltje van het geweld en de kracht van water, diverse watervallen, stroomversnellingen die langzaam maar erg zeker de canyon steeds dieper uitslijten.Het gebied is zelf vergeven van de grotten, ook allemaal door het water in de tijd uitgesleten, men begint nu pas de omvang van dit Karst-systeem in te zien.
Vanuit de hotelkamer hebben we zicht op een gebouw op Whistlers Mountain, dit is het eindpunt van de Jasper Tramway.Ook dat willen we bekijken, we zijn alleen niet alleen, kwartier in de rij voor een kaartje, anderhalf uur wachten voordat onze 'vlucht' gaat.
Je stapt daar in een andere wereld uit, de begroeing is miniem, het uitzicht maximaal, helder weer en rondom bergen.
Erg mooi, maar ook koud. We maken daar een beperkte wandeling, er zijn echter helden die daar een tocht van enkele kilometers over de toppen maken.
Wij houden het op de vergezichten en de marmotten.Terug op de grond nog even Jasper in. En wie lopen we daar tegen het lijf ?Stanny en Wim met hun vrienden Len en Guus; zij zijn met twee campers op vakantie hier.We drinken gezamelijk wat en wisselen ervaringen en tips uit.
In Uigeest gaan we dat nog eens dunnetjes over doen.