De dag begint weer met zijn vertrouwde ritme, wekker, wassen, ontbijt. Het ontbijt wordt boven in de living gedaan.Onze gastvrouw heeft al het brood zelf gebakken, ietwat ruim voor ons vieren.We zitten aan tafel met een jong frans stel, zij werken al ruim een jaar in Canada, zij als onderzoekster bij een universiteit, hij werkt thuis voor zijn franse baas als biostatisticus, en om eerlijk te zijn zo ziet hij er eigenlijk ook wel uit.Wat ons opvalt is de slechte kwaliteit engels die ze spreken, hij spreekt bijna uitsluitend frans en zij spreekt dan wel engels maar uiterst gebrekkig.
Er loopt maar een weg richting Ucluelet, we doen hier weer enkele stops.
Eerste halte: goats on the roof.
Een verzameling winkels met heerlijke verse waar, tuinbenodigdheden en iets Xenos-achtig.
Het is vandaag zondag, en het is aardig druk daar.De naam van de winkels komt vanwege het grasdak, waarop geiten lopen, echter, zondag en de geiten zijn dus ook vrij.
Naast geiten op het dak ook een afdeling met min of meer monsterlijke stenen beelden en een winkel vol met allerlei houten beelden. Je moet wel een grote woonwagen hebben om die tot zijn recht te laten komen.Volgende stop is een stukje bos met gigantische Douglas fires, niet zo groot als Sequoias, maar toch respectabel.
De weg wordt allengs smaller en bochtiger, we moeten wat bergen nemen.Onderweg nog een aardig watervalletje bezocht, pal naast de weg. Was wel een aparte plek, allerlei grote rotsen, waarover je naar de waterval kon klauteren.Tussen de rotsen allemaal poeltjes met visjes, schaatsenrijders en natuurlijk de onvermijdelijke muggen.
Tegen drieen zijn we in Ucluelet en zoeken we de Inn op.
Dit is weer een ietwat uit de hand gelopen B&B, het is gesitueerd op een klein 'eilandje' naast het plaatsje.Een woonhuis, waarin, naast de eigenaren 2 maal een onderkomen voor gasten is en een bijgebouw waarin ook nog eens een extra 3 a 4 stellen in kunnen.
Het is echter wat zwakjes in de B&B markt, dus hun ouders wonen daar op de bovenverdieping en zodoende nog plek voor 2 stellen op de benedenverdieping.
Het zijn geriefelijk en modern ingerichte kamers. Buiten is een kampvuurkuil, het vuur is al voorbereid.Nadat we ons hebben ingericht gaan we de plaats in, morgen willen we eigenlijk met een boot weg.Er moet dus een reservering gemaakt worden. Dit lukt maar op het uiterste moment.Nadat de boot vastgelegd is, de boeking dan, vertrekken we richting Tofino.
Onderweg komen we prachtige stranden tegen.Ook hier ritselt het weer van aangepoeld hout, hiermee zijn hier en daar kunstige bouwsels gemaakt. Het plaatsje Tofino, de touristenplek hier, valt wat tegen, niet echt een centrum en ook niet zo bruisend met terasjes en winkeltjes wat je normaal zo verwachten.Terug naar Ucluelet dus.We hebben de tip gekregen om bij Cin@Night te gaan eten.Een jonge ondernemer heeft aan de eigenaar van een lunchroom gevraagd of hij daar enkele avonden een restaurant kan voeren. Het gaat allemaal erg informeel, maar het eten en de bieren zijn uitstekend.Hij blijkt zelf ook te brouwen en toevallig arriveert er net ook een andere brouwer, deze is werkzaam bij een microbrewery hier.Er wordt geanimeerd over hoppen en gisten gesproken.Voldaan keren we terug naar de B&B, alwaar het vuur ontstoken wordt en we nog lange tijd met een versnapering naar de sterren en langskomende satelieten zitten te kijken.Aan alles komt een eind dus het vuur wordt uit elkaar getrokken om langzaam uit te gloeien, en wij duiken tussen de smetteloos witte lakens.De volgende ochtend staat de koffie reeds klaar op de stoep, enige tijd later gevolgd door 2 manden met daarin het ontbijt.We nuttigen dit buiten, het rookt overigens nog steeds in de kampvuurkuil.
Om tien uur zullen we met een boot uitvaren.De boot wordt door een echtpaar gerund, hij een full breed Canadian, zij een Zuid Afrikaanse.Vroeger waren zij zalm en garnalen vissers, deze industrie is echter bijna compleet ingezakt.Er zijn nog maar enkele actieve vissers over.
Dit koppel heeft dit op tijd ingezien en vissen nu toeristen.Dat is overigens voor die toeristen geen straf, een ruim jacht, van alle gemaken voorzien.We zijn met ruim 16 man, maar zitten elkaar zeker nergens op de lip. We varen na een korte briefing uit en er wordt al snel een beer gespot, het beest scharrelt wat op de oever rond, keert hier en daar een blok steen om en laat zich door ons niet verstoren.Hierna volgen arenden, zeehonden, walvissen en nog wat ander onbenoemd wildlife.Op zee wordt het echter al snel erg mistig, een spookachtig effect, je zicht is erg beperkt. We gaan de Broken Islands in, dit was vroeger hun visgebied en kennen ze dus als hun broekzak.Ook daar worden we verrast op zeehonden, arenden en walvissen. Volgens de deskundigen zitten hier op de eilanden ook beren, herten en wolven, deze hebben vandaag zeker vrij, want ze laten zich niet zien.Lunch wordt in stijl aan boord genuttigd.
We zitten met een Duitse alleenreizende dame aan een tafeltje op het achterboord.
De dame werkt bij BASF en is aangenaam verbaasd dat Fred deze achtergrond van deze afkorting weet.De fabrieken zijn nu ver van de analine en soda bereiding, de dame werkt aan een startup voor een product dat stoffen een rijk lederen uitstraling geeft. Het wil echter nog niet echt in de automobielindustrie landen.De dame is zowel beroepsmatig alsook prive erg bereisd en aangenaam gezelschap.
De middag verloopt als de ochtend, walvis, zeeleeuw, arend etc.
Wel worden er over alllerlei zaken uitgeweid, een hotel dat op een van de eilanden staat, het baltsgedrag van zeeleeuwen, de slechte adem van walvissen en de relatie tussen Ucluelet en de Japanners.Omstreeks 16:00 meren we, met zonverbrande hoofden, weer aan bij het aquarium.Eerst maar eens opfrissen thuis, en eigenlijk blijven we daar tot etenstijd, heerlijk een stukje lezen.Het eten gebeurd dit keer in een seafoodrestaurant, iets met oesters, kreeftjes, mosselen, krab en heilbot. Ook niet echt verkeerd.
Terug poken we het vuur weer op, het is echter niet zo'n heldere lucht als gisteren.
De sterren laten zich dus niet zien.Op het moment dat het te donker wordt om dit te tikken gaan we naar binnen.Morgen de rit naar Victoria, dit houdt in het gehele stuk terug naar Nanaimo weer en dan richting Victoria, zo'n 4 uur sturen, daar zullen nog wel wat uitstapjes bijkomen.
Met op de achtergrond het geluid van de zeeleeuwen die bij de visfabriek hun deel opeisen sukkelen we in slaap.