Clearwater, spetters, sterren en strapatsen

Trip vandaag gaat naar Clearwater, zo'n 3 uurtjes sturen.Onderweg weer voldoende te bekijken en te beleven.Als eerste komen we Mount Robson tegen, de hoogste top in Canada.
Je ziet hem reeds van verre, wat een kolos.Eerste stop is het bezoekerscentrum, altijd leuk om wat kennis op te doen en zodoende niet alleen de foto's naar huis meenemen.
Buiten zit een Ranger door een kijker te staren, er zijn klimmers op de top, helaas zijn ze net achter de sneeuwtop verdwenen.Beklimmen van de top duurt enkele dagen, geen overnachtingsmogelijkheid.'Just dig a hole in the snow and try to sleep' volgens de Ranger
Weer de auto in, en daar krijgen we een kadootje.We passeren een tijdgrens, de tijd gaat een uur terug !!Dit uur leveren we pas na de vakantie weer in als we hier met het vliegtuig overheen komen.
We rijden over een wel heel mooi stukje asfalt, de tegenliggers moeten het met minder doen.
Al gauw zien we hoe dit veroorzaakt wordt, we zien een hoop rook: er rijdt een asfaltvernieuwtrein (3xwoordwaarde).Totale lengte is bijna 100 meter, eerst wordt het oude asfalt gefreesd, dan vernieuwd en vervolgens weer uitgerold. We worden er omheen geleid en dan hebben we het oude asfalt weer onder de banden.
Volgende stop is bij de Blue River, hier doen we een River Safari Jet Boat Tour.
We komen daar een groep geschifte duitsers tegen in een soort klederdracht, zij doen op die manier Canada aan en delen overal stempels etc uit. Wel lollig om zoiets te doen lijkt mij.
De toer wordt in waterjet boten gedaan, vergelijkbaar met de Shotover boten in Nieuw-Zeeland.
Dingen gaan een 40 a 50 K en hebben maar een centimeter of 5 a 10 water nodig.
Al vlot liggen we stil voor een eilandje stil, aan de oever scharrelt een beer rond.
Vervolgens naar de overkant, daar zien we enkele beren, waaronder een met een jong.
Aandoenlijk en aaibaar gezicht, maar in werkelijkheid levensgevaarlijk. Tijdens de tocht zien we verder enkele arenden, de zeearend en de normale arend. Bij het begin van de tocht is ook een nest met Ospreys te zien, dit zijn visarenden
In Clearwater komen we net een dag te laat voor het star gazer festival
Jammer, maar s'avonds zijn er daar genoeg sterren te zien, hebben een app op de tablet gezet zodat je ook weet waar je naar kijkt. Cool..
We scoren in de lokale liquorshop een IPA en een flesje Chardonnay voor de avond.
Tripadvisor is onze vriend, nummer 1 in het dorp is een backery, nummer 2 K&A Grill.
Als we dat opzoeken blijkt dat het restaurant aan het motel te zijn.Fred is dus de designated driver ;>). De kok doet zijn best, is wel aanpoten in zijn kleine keukentje. Het eindresultaat mag er zijn qua opmaak en smaak.
Kamer is ruim en schoon, zelf voozien van een keukentje.
Bedden zij ruim en geriefelijk, we zetten geen wekker: we hebben tenslotte vakantie
De volgende ochtend een deluxe continental breakfast.
Dit houdt hier het volgende in: een koelkast met doosjes met ei en worst patties.
Een patty is bv het stukje vlees dat McDonalds als hamburger verkoopt.
Kortom je neemt een wavel, wat brood en stopt dat in de toaster, je neemt een ei en een sausage patty en stopt dat in de microwave, serveer het op styrofoam bordjes met plastic bestek en je hebt een deluxe continental breakfast.
Maar eerlijk is eerlijk, het smaakt evengoed wel redelijk goed.
Hierna naar het infocenter, daar stippelen we de rest van de dag uit.
We beginnen aan het eind van Wells Grey Park, daar ligt Helmcken Falls.
Onderweg passeren we een Bailey Bridge, een uitvinding van Donals Bailey, zonder deze bruggen had WW2 zeker langer geduurd volgens Montgomery.Helmcken Falls is eenvoudig te bereiken, minuut of 5 lopen.Indrukwekkend, een waterval die 141 meter naar beneden klettert.
Vervolgens naar Dawsons Falls, stuk terug rijden, weer over de bailey en vervolgens een 10 minuten lopen.Dit een brede waterval, hij valt niet echt diep, maar maakt desondanks door zijn afmeting toch indruk.
Volgens de jongen van het centrum moeten we ook zeker Green Mountain Tower en Moul Falls doen.Green Mountain Tower staat boven op een berg, zoals de naam doet vermoeden.
De trip erheen kan met de auto, een slingerende en onverharde weg.
Boven zijn we echt alleen, er is geen QRM (man made noise), alleen het ruisen van bomen.
HEERLIJK, wat een stilte. Het zicht is uitstekend, de lucht is extreem helder en we kijken onze ogen uit.
Voor Moul Falls moeten we wat meer moeite doen, het is een tocht van een uur lopen deels door het bos deels langs de helling.Na wat halsbrekende toeren bereiken we de onderkant van de waterval.Het wordt afgeraden, maar je kan ook achter de waterval komen. Fred moet dat natuurlijk meemaken.Doorweekt en ruim voldoende afgekoeld komt hij heelhuids terug, wat rest zijn de foto'sBij en achter de waterval wordt je jezelf bewust van de krachten die daar spelen.We drinken nog wat water uit de stroom en klauteren terug.
Toch geen goed idee om dit op sandalen te doen ;>)
Laatste stop is de Spahats Falls, een waterval van een 75 meter in een surreëel landschap gevormd door vulkanische activiteiten honderduizenden jaren geleden.
Vanaf het vieuwing point kijk je 300 meter naar beneden en heb je een goed zicht op alle lavalaagjes, een soort van gigantische spekkoek.
Hierna zijn we wel moegekeken en gaan terug richting Motel, maar voordat we naar onze kamer gaan nemen we eerst nog een smoothy bij nummer 1 uit Clearwater.
We frissen ons op, en besluiten om maar weer bij nummer 2 te gaan eten. Ook dat was geen straf.
Vanavond naar de Perseiden kijken en dan morgen naar Revelstoke.

Jasper, japanners en uitgeesters

Vroeg (07:00 ;>)) op, er moeten kilometers gemaakt worden vandaag.
Trip vandaag gaat via de oude 1a, vervolgens de nieuwe snelweg, en dan de Icefield Parkway.
Al met al een kleine 300 km met diverse stops.De Icefield Parkway is zelf al een 200Km.
Eerste stop is Lake Louise, een gletsjer meer. Dit meer heeft een typische blauwe kleur, deze kleur komen we naderhand meer tegen.Oorzaak hiervan is de rock flour, een gletsjer vermaalt als het ware stenen (rock) tot meel (flour).Dit vermengt zich met water, alleen het blauwe spectrum wordt gereflecteerd en veroorzaakt zo deze kleur
Hierna door naar Peyto lake.Maar voordat we hier waren kwamen we langs een auto die zomaar langs de snelweg staat.Dit is meestal een teken dat er iets te beleven valt, in Yellowstone vindt je de beren door op files te letten.En dat gaat hier dus ook op.
Op zo'n 3 a 4 meter naast de snelweg was een beer op zijn dooie gemak een bessenstruik aan het leeg eten.We hebben hier een minuut of 5 naar kunnen kijken.
Canada, beer: Check.
Na dit intermezzo door naar het meer, daar aangekomen wachtte ons een een flinke klim omhoog om vervolgens met een schitterend uitzicht over dat meer beloond te worden.
De rit ging van fotomoment tot fotomoment tot de Icefields.
Hier hadden we in Banff al kaarten voor aangeschaft, een gelukkige keuze daar we de que voor het ticketoffice dus konden overslaan.
Maar wachten doe je evengoed. De praktijk daar is dat de busladingen aussies of japanners worden aangevuld met zelfstandig reizende touristen om een monterbus vol te krijgen.
De trip naar het begin van de gletsjer gaat met een normale bus, bij de gletsjes aangekomen stappen we over in een bus op steroids.Ding staat op 6 monsterlijke banden en heeft als 'VERSNELLING' alleen meer laag, laag en extra laag. Topsnelheid is tegen de 30 km/uur.
Op de gletsjer is het een kakafonie van talen, meest toch wel japans.Toch altijd weer leuk om hun fotodiscipline te zien, veel en vooral elkaar maar dan zo dat de gletsjer er vooral niet op staat.
Vanaf de icefields is het nog een tijdje rijden naar Jasper, laatste stop hiervoor is Athabasca Falls, geen erge hoge waterval maar wel een brede. Wat een krachten komen daar vrij, indrukwekkend.
Uiteindelijk belanden we in het hotel, we checken in, verfrissen ons iets en besluiten om in Jasper Brewery een hapje te gaan doen. Helaas voor Anneke begint het te stortregenen, zij is vandaag dus de Designated driver.Terug in het hotel valt spontaan de spanning weg, dit duurt wel een uur of zo.Het is donker, we gaan dus maar op een oor. Plotseling is de blackout over en bad de kamer weer in het licht.Ontbijt in dit hotel weer goed te noemen, voldoende keuze in warm en koud, enige minpuntje is dat het fruit niet vers is.
Vandaag staat Maligne Lake op het programma. De regen gisteren heeft echter in het achterland voor meer problemen gezorgd;De weg naar het meer is door een grote mudslide niet berijdbaar, het herstellen gaat enkele dagen duren.Dan maar naar Maligne Canyon, een rivier die een canyon aan het vormen is. Wederom een staaltje van het geweld en de kracht van water, diverse watervallen, stroomversnellingen die langzaam maar erg zeker de canyon steeds dieper uitslijten.Het gebied is zelf vergeven van de grotten, ook allemaal door het water in de tijd uitgesleten, men begint nu pas de omvang van dit Karst-systeem in te zien.
Vanuit de hotelkamer hebben we zicht op een gebouw op Whistlers Mountain, dit is het eindpunt van de Jasper Tramway.Ook dat willen we bekijken, we zijn alleen niet alleen, kwartier in de rij voor een kaartje, anderhalf uur wachten voordat onze 'vlucht' gaat.
Je stapt daar in een andere wereld uit, de begroeing is miniem, het uitzicht maximaal, helder weer en rondom bergen.
Erg mooi, maar ook koud. We maken daar een beperkte wandeling, er zijn echter helden die daar een tocht van enkele kilometers over de toppen maken.
Wij houden het op de vergezichten en de marmotten.Terug op de grond nog even Jasper in. En wie lopen we daar tegen het lijf ?Stanny en Wim met hun vrienden Len en Guus; zij zijn met twee campers op vakantie hier.We drinken gezamelijk wat en wisselen ervaringen en tips uit.
In Uigeest gaan we dat nog eens dunnetjes over doen.

Banff,buren en bier

Na een luxe ontbijt vertrokken uit Calgary.
Eerst maar eens wat zaken inslaan voor onderweg, water, snoep, wat fruit en een roadmap.
Trip naar Banff ging meer dan voorspoedig, vandaar dat we al om 13:00 bij het hotel waren.
We werden door een nederlands sprekende dame geholpen, maar de kamer was nog niet klaar.Auto in de parkeergarage en wij het stadje in, de temperatuur ligt rond de 30 graad.
Banff is een beetje Valkenburg in een bergomgeving.In plaats van gebraden hanen hebben ze overal zaakjes met aziaten.Eerst maar eens het bezoek aan het visitorscentre, alle info over de omgeving in a nutshell.Daarna naar het Banff Park Museum, een schitterend oud houten gebouw vol met opgezette dieren.Letterlijk en figuurlijk een oase van rust
Door naar het Luxton museum, een overzicht tentoonstelling van de orginele bewoners van dit gebied, Indianen dus.Leuk om te zien en, anders dan bij de Indiaanse atracties die we in de USA zagen, verzorgd.
Nog wat rondgelopen in het parkje en het stadje en toen terug naar het hotel.
De kamer was nog niet klaar, zullen we dan maar een bezoekje aan Thijs Boersma maken.
Een bezoekje is hier wel bijna twee uur rijden.
Thijs is sous-chef in Birchwood, een restautant in Invermere, net voorbij Radium Hot Springs.
Daar gegeten; Thijs, kook eens wat dichter bij huis, dan komen we regelmatig langs: Lekker !!
Omstreeks negenen waren we weer terug in het hotel, de enveloppe met de kaartjes voor de kamer lag nu wel klaar.De nacht was warm en wat rumoerig.
Ontbijt was weer naar de amerikaanse standaard, onder de maat dus.
Eerste gang is naar Sulpher Mountain, hier gaat een kabelbaan omhoog.
We waren hier niet alleen, er werden wat busladingen australiers en japanners uit en ingeladen.Het uitzicht daarboven was verstillend, wat een rijkdom aan natuur en scenery.
Koffie bij Starbucks en vervolgens een ritje in de omgeving met enkele korte wandelingetjes.
Terug naar het hotel en met de benenwagen verder. White museum, de setler houses en de bieb bezocht.
Daarna een wandeling naar de Bow falls.Toen werd het wel eens tijd om de inwendige mens af te koelen.De perfecte plek hiervoor is natuurlijk een brouwerij, Banff Brewery heeft een goede IPA, hips.
Morgenvroeg vertrek naar Jasper.

Trappen en Treinen

Zaterdag vroeg richting Schiphol, het kon wel eens druk worden zo in het hoog seizoen.
En inderdaad de file begon al ruim voor de vetrekhal.In de vetrekhal was hier echter weinig van te merken.Vlucht vertrok lekker op tijd 12:30, het was een verlengde airbus.
Prima entertainment en regelmatig een hapje en een drankje, de tijd vloog dus mee.
Onderweg ruim zicht op Groenland met zijn ijsschotsen en het gevarieerde uiterlijk van Canada.Landing in Calgary om 13:30. Hier begon het wachten weer, een lange rij voor Imigration.
Eindelijk bij de autoverhuur. De man stond wat te stuntelen met autos en sleutels 'is een Ford Focus goed ?', 'oh nee, hij wordt in Vancouver ingeleverd'.Uiteindelijk weg met een nieuwe Chevrolet Malibu.
Bed and Breakfast was een kruising tussen Fawlty Towers en een uitstalling van dingen uit grootmoeders tijd.Kamer is echter ruim, schoon en voorzien van een badkamer, een jaquzzi en een balkon.Wel twee smalle trappen op, de wanden letterlijk bedekt met schilderijtjes en andere trivia.Opgefrist richting downtown, onderweg zien we een trein door de stad trekken.
Ongelovelijk, wat zijn die dingen absurd lang.
Beetje door downtown gedwaald, Steak naar binnen gewerkt en op tijd boven de dekens.
De temperatuur schommelt rond de 30 graden.Na een redelijke nacht beginnen we omstreeks 8 uur met het ontbijt.Opgediend in een luxe eetkamer anno 1930 krijgen we vers fruit, en eggs benedectine, tomaat kortom the works.
Bij het ontbijt treffen we ook een gemeleerd gezelschap. Een osteopaat uit Montreal, die zodra ze ons nederlands hoort praten, in het nederlands terug begint te praten. Het blijkt de dochter te zijn van uit Schipluiden geemigreede boeren. Ze spreekt uitstekend nederlands ondanks het feit dat ze, volgen haar,het te weinig kan spreken.Onze tafelheer is een astrofysicus uit Marseille. Hij zou dezelfde vlucht als ons gehad moeten hebben, de vlucht vanuit Marseille ging echter niet, met als gevolg dat hij via Parijs, Toronto, en Montreal 27 uur later aankwam. Na dit gezellige ontbijt op weg naar downtown van Calgary. De higlights van Calgary bezocht met natuurlijk de Calgary Tower.Helder weer dus het zicht was prima. De Rocky's ons doel voor morgen zagen we al liggen. Verder veel in de schaduwkant van Calgary geleefd tjonge wat is het heet. Na het eten heerlijk in de jacuzzie gelegen en toen ons mandje in.